Op een zonnige en frisse zondagochtend in april waren alle Get Runners uitgenodigd voor het jaarlijkse teamuitje, dit keer bij een outdoor-activiteitenplek in Geldrop. Ontvangen met koffie, thee en stroopwafels druppelden de runners binnen, dit keer in burgerkleding in plaats van de gebruikelijke renkledij. Het was een bont gezelschap, van een hoodie met zonnebril tot wandelschoenen met winterjas.
Teams werden ingedeeld en de activiteit geheten “Boerenvoetgolf” kon beginnen. Het team waar ik mij bij mocht scharen noemde zich de “Farming ladies”, iets wat ik maar op de koop toe nam, want het voelde überhaupt al als een voorrecht om met vier dames door de weiden te mogen grazen. Een ander team noemde zich zelf spontaan “Dat gaat je niets aan” maar veranderde dit later in “Boer zoekt vrouw”, al is onduidelijk of deze boer uiteindelijk ook werkelijk een vrouw heeft gevonden.
Het idee van Boerenvoetgolf is om in zo weinig mogelijk trappen een voetbal naar de hole te schieten, iets wat in de praktijk nog lastiger was dan in theorie. Er stonden namelijk af en toe hoge bomen in de weg, die ondanks vermeende pogingen absoluut geen meter wilden wijken. Verder stond er een paal in de hole die niet tijdelijk verwijderd kon worden, waardoor de bal er geregeld “via de paal” weer uitvloog.
Geert-Jan en Renate hadden niet begrepen dat het geen hardloopwedstrijd was en renden net als bij de trainingen van Get Running net zo hard achter de bal aan als anders. Giuseppe deed bijzonder goed zijn best maar wist tegelijkertijd dat hij Frans bewust voor moest laten gaan, want hij wist dat de tweede plek een veel mooier cadeau op zou leveren. En dat is hem gelukt!
Na negen holes en tientallen trappen tegen de bal werd hem het welverdiende cadeau overhandigd, een autoruitbeschermer met een bevallige dame op de voorkant, “everything he always wished to have”. Frans mocht als hoogst scorende een PSV sjaaltje in ontvangst nemen, maar ik vraag me af of hij werkelijk voor PSV is, want hij lachte als een “boerenvoetgolfer met kiespijn”. Op de derde plek eindigde Patrick met een reis naar Marokko, niet verkeerd voor een derde plek bij een eenvoudig potje voetgolf! Bij de prijsuitreiking hoorde ook een heerlijke buitenlunch, die na het harde voetbalwerk door iedereen met gretigheid werd ontvangen. De hond van het activiteitencentrum probeerde nog wat te schooieren en bleef maar terug komen, zelfs na twee keer verwijderd te zijn door de eigenaar. Zo konden we allen nog even gezellig napraten over dit gezellige teamuitje en kon iedereen langzaamaan weer huiswaarts keren. Alle lof aan het organiserende comité want het was weer een geslaagde en gezellige activiteit!
