Nicolle woont in Gerwen. Of Nederwetten. Of Nuenen. Of in ieder geval in een dorp in de buurt van Eindhoven. Al enkele jaren vertelt ze ons verhalen over de Gerwen-Nederwetten Loop. Ze promoot vooral de worstenbroodjes en soep die je na afloop krijgt. En dat is voor de Bikkels genoeg reden om massaal in te schrijven.
Nicolle, Patrick, Robbert, Ditte, Hans, Astrid, Monique, Geert-Jan, Brian, Katharina, Wouter, Emanuel en Neelke verschijnen met startnummer, Hub en Gerrie zijn er ter ondersteuning, aanmoediging, bemoediging, enz.
Na een kreun-steun warming up, gegeven door Hub, waaraan ook een enkele niet-Get Runner-enthousiasteling deelneemt, zijn we er helemaal klaar voor. Als het startsein gegeven wordt, schieten we dan ook uit de startblokken.
Helaas ‘schieten’ de meesten van ons wel iets minder hard dan de rest van het deelnemersveld, waardoor we al gauw zicht hebben op een lange sliert lopers. Ook dat heeft een voordeel: het is een mooi gezicht.
De route loopt voornamelijk over (land)wegen, langs weilanden met paarden, alpaca’s en huppelend shoarmavlees. Bij de kilometer langs het kanaal waaien we net niet het water in. Er zijn veel vrijwilligers in touw, die ervoor zorgen dat we niet verkeerd lopen.
De vrolijke uitstraling van deze mensen werkt aanstekelijk. We genieten van de landelijke geur, de gure wind, de te warme/koude kleding, de pijntjes in onze linkervoet/kuit/schouder/rug/knieholte/hamstring. Wat is lopen toch leuk…
Vanaf de fiets sommeert Hub ons om een beetje op te schieten. Ditte, Brian, Wouter, Astrid, Geert-Jan en Monique geven daar gehoor aan, de rest is spontaan slechthorend geworden. Gelukkig heeft Hub geen megafoon bij zich.
Emanuel weet zijn moeder één kilometer voor de finish te verrassen: “Mama, ik kan nog een beetje harder. Mag dat nu?”. Mama Katharina kan niet meer, Emanuel sprint er in zijn eentje vandoor. Als jongste deelnemer van deze loop, eindigt hij op de 83ste plek!
Het mooiste moment is dat van de finish. Nu weet het eindpunt altijd wel een lach op onze gezichten te toveren, vandaag is hij extra speciaal. Een stralende Gerrie staat daar om ons onze medaille om te hangen. Wat wil je nog meer???
